امروز زاد روز گل‌آقا است. گل‌آقا زمانی طنز نویسی را شروع کرد که طنز به معنای راستین خود فراموش شده بود.
و نشریه گل‌آقا زمانی به پایان راه خود رسید که ظرفیت شنیدن حرف حق به پایان خود نزدیک میشد.
یک زبان دارم و دو دندان لق، می‌زنم تا می‌توانم حرف حق
یادش گرامی باد.
خدا رحمتش کنه
.یکی از سرگرمیهای همیشگیمون در اون روزها نشستن پای حرفهای «گل آقا»بود
پ.ن. سال‌ها ستون «دو کلمه حرف حساب» گل آقا را در روزنامه اطلاعات می‌خواندیم. بعد هفته‌نامه گل‌آقا در اومد. و شاغلام با استکان کمر باریکش رفیق شدیم.
…
نه بابا گل آقا همون روزنامه توفیق همون دوست قدیمی خودمونه که بعدا به نام «گل آقا» منتشر میشد مگه نه؟ یا یکی از نویسنده های روزنامه توفیق بود من درست نمیشناختمش اما روزنامه توفیق رو همیشه داشتیم و باهاش سرگرم میشدیم. اما مامانی خوب میشناسنش .
توفق و گل‌آقا دو نشریه مختلف‌اند. هرچند برخی گل‌آقا را فرزند خلف توفیق می‌داننند.
شروع انتشار گل‌آقا سال ۶۹ بود.
به نوشته: http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=4047
توفیق ، نشریه ، هفته نامه ای فکاهی و سیاسی با نیم قرن فعالیت (از 1301 تا 1350 ش ) که صاحب امتیاز و اولین مدیر آن حسین توفیق بود. حسین توفیق ، شاعر و روزنامه نگار، فرزند نجفقلی میرزا، در 14 مهر 1258/ 18 شوال 1296 در تهران به دنیا آمد. او بیش از نیمی از عمر خود را صرف اشاعة معارف و ادبیات کرد. چهار سال ، از اواخر 1296 ش تا اواسط 1300 ش ، سردبیر روزنامة گل زرد بود و در 1301 ش موفق به گرفتن امتیاز نشریة توفیق شد. او در 29 بهمن 1318، پس از سپردن ادارة مجله به تنها فرزندش ، محمدعلی توفیق ، درگذشت (صدرهاشمی ، ج 2، ص 146ـ147؛ حسین توفیق ، مصاحبة مورخ 21 آبان 1381). نخستین شمارة توفیق در 1301 ش منتشر شد و انتشار آن در سه دورة ناپیوسته ادامه یافت . دورة نخست از 1301 تا 1318 ش به مدیریت حسین توفیق بود که با مرگ وی در 1318 ش به پایان رسید. توفیق در اوایل این دوره نشریه ای جدّی بود و صبغة اخلاقی و ادبی داشت و گاه مطالب فکاهی نیز در آن چاپ می شد. از اواسط سال پنجم ، با کسب امتیاز چاپ کاریکاتور در آن ، بیشتر صورت فکاهی گرفت و پس از مدتی کاملاً ادبی شد (صدرهاشمی ، ج 2، ص 147). طی شش
سال فعالیت ادبی ، مطالب توفیق منظوم بود. در صفحة نخست ، ستون ثابتی با عنوان «شادروان فتحعلی خان صبا»، مشتمل بر اشعار وی ، داشت و آثاری از حسین توفیق نیز در این صفحه چاپ می شد و مسابقة ادبی نیز برگزار می گردید. از اوایل 1317 ش ، توفیق دوباره به صورت فکاهی درآمد و مسئلة ازدواج و تشویق جوانان به آن ، از مضامین اصلی آن بود (برای نمونه رجوع کنید بهسال 13، ش 16، 29 بهمن 1313، ص 1؛ سال 15، ش 6، 7 دی 1315، ص 1).
تقارن نخستین دورة توفیق با حاکمیت رضاشاه (1304ـ1320 ش )، سبب شد که مطالب نشریه با سانسور همراه شود، اما در دوره های بعد این مشکل وجود نداشت . توفیق در این دوره بیشتر به مسائل اخلاقی و اجتماعی می پرداخت و ازینرو بدون وقفه منتشر می شد.
از اطلاعات جالبت واقعا ممنونم