خانمی میان‌سال با پوشش مانتو و شالی که خیلی هم سفت نبود، موقر و با شخصیت، روبرویم نشسته بود. از دانشگاه پرسید و این که آیا من سهمیه شاهد دارم یا نه. بعد گفت من خودم مادر شهیدم! گفت وقتی شهردار و … به خانه‌مان می‌آیند- لابد برای ارج گذاشتن به خانواده شهدا- به آنها می‌گویم پسر من نماز نمی‌خواند اما برای ناموس و کشورش جانش را تقدیم کرد. او برای چه رفت. چه شد.
وقتی بهش می‌گفتم نرو می‌گفت: من نروم، دیگری هم نرود. پس چه کسی از میهن‌مان دفاع کند.
نامه‌ای که نوه‌اش برای عموی شهیدش نوشته بود را نشانم داد. دخترک نوشته بود: وقتی دوستان عمویم برای خاک سپاری‌اش آمدند مامان‌بزرگ‌م پرسید چرا اینها پابرهنه‌اند. آنها گفتند چون عمویم خواب دیده که اگر من شهید شدم پابرهنه به مزارم بیایید.
دخترک دو تا قلب کشیده بود که یک تیر از میانش رد شده بود. مثل قلب‌های عاشقانه. اما پایین‌ش نوشته بود: این تیر اراق(عراق) است که به قلب تو خورده!
شهید؟؟؟
«ٰپسر من نماز نمی‌خواند اما برای ناموس و کشورش جانش را تقدیم کرد»
شاید مشکل اینجاست که می‌پنداریم فقط مسلمانان آن هم فقط آن عده از مسلمانان کاملا هم مسلک با ما مسلمانند.
و من بر این باورم که مسلمان نماز نخوان، مسلمان دروغگو و مسلمان بی‌حج … داریم. حتی اگر برخی از آنها در قاموس ما مومن نباشند
عزیزم نماز صورت دین ماست مسلمان ممکن است اشتباهاتی داشته باشد ولی اگر نماز نخواند دین او وحهه ای نخواهد داشت. آنکه نماز نمی خواند ممکن است آدم خوبی باشد و برای مملکتش جان هم بدهد اما در قاموس دین به او شهید گفته نمی شود. البته داریم انسانهایی که نماز می خوانند اما کارهای بد را هم انجام می دهند این همان نمازی است که گفته شد «ویل»
نماز صورت دین است؟ راستی چه چیز دین است؟ دروغی که کلید در همه گناهان است چیست؟
عجبا نزد ما، آنکه دروغ می‌گوید نامسلمان نامیده نمی‌شود و آنکه صلواه می‌خواند نامسلمان نامیده میشود.
گفته‌اند که صلاه را به پا دارید نه آنکه بخوانید ولی این روزها صلاه را فقط می‌خوانند چون وردی از اوراد علوم جادو ….
شنیده‌ام حمزه، عموی پیامبر تا واپسین روز عمرش به ظاهر مسلمان نشد. به نظرم کسی که نماز نمی‌خواند ولی از جان مسلمانان دفاع می‌کند از آن که نماز می‌خواند و به فکر جان خودش است، مقرب‌تر است. حالا چه ما زمینی‌ها شهیدش بخوانیم یا نه. باید دید کدام به آن کریم نزدیک‌تر است و این را یقین دارم که معیار تسلیم است نه اسلام.
حضرت حمزه مسلمان شده بود و زمانی که افرادی به پیامبر توهین کردند اسلام خود را آشکار کرد و علنا از پیامبر دفاع نمود. اما عزیز من اسلام همان «تسلیم »نشانه هایی دارد که برترین آن نماز و البته یکی از آنها راستگویی و نخوردن مال مردم و ……… است.
نشانه برتری آن هم این است که تکلیف نماز در هیچ حالی از انسان برداشته نمی شود.
دروغ و ناراستی و مال مردم خوردن و کلاه سر هم گذاشتن و ………… هیچکدام از دین نیست حال کسی خودش را بکشد که دروغ بگوید و ریش بگذارد تا روی شکمش و یا مال مردم بخورد و شب تا سحر نماز بخواند. راسنی حال چرا ما مسلمان نمازخوان و راستگو نباشیم ؟ مگر انسان مجبور است که نماز بخواند و دروغ بگوید و یا اگر فرار شد راست بگوید حتما باید نماز نخواند؟؟؟
نماز خواندن بحث‌ش با دروغ فرق می‌کند. اما کسی که نماز نمی‌خواند لزوما نامسلمان نیست. می‌تواند شهید هم باشد. احترامش هم واجب است. مؤمن گناه‌کار هم داریم.شاهدش هم این که خدا از حق خودش می‌گذرد اما از حق الناس خیر.
اینها نظر ماست
اما
قرآن یک زتدگی ثابت و عالی را برای شهدا ثابت می‌کند که فوق تصور ماست که از آن به عند ربهم یرزقون تعبیر می‌کند.
وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا ۚ بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ [٣:١٦٩]
در حالی که کسانی که نماز بجا نمی‌آورند را درسقر که از درکات جهنم است جای داده و از آن اینگونه خبر داده است:
مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ [٧٤:٤٢]
که شما را چه عمل به عذاب دوزخ در افکند؟
قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ [٧٤:٤٣]
آنان جواب دهند که ما از نمازگزاران نبودیم.
و اولین علت جهنمی شدن را کنار گذاشتن نماز معرفی می‌کند.
و…
ما با این اظهار نظرهای ناشیانه و ناآگاهانه مصداق مثل معروف می‌شویم که:
«جانا عرض خود می‌بری و زحمت ما می‌داری»
و اما آقاصادق جان:
و من بر این باورم که مسلمان نماز نخوان، مسلمان دروغگو و مسلمان بی‌حج … داریم. حتی اگر برخی از آنها در قاموس ما مومن نباشند
بله اونوقت میشود
هزار مرتبه خدا را باید شکر کنیم که با خودش طرفیم. به هر حال امیدواریم و ایمان داریم که خدا از بنده‌هایش بسیار رحیم‌تر است. دینی که با نخواندن یک رکن‌اش از دست برود به نظرم زود فراموش میشود. اما اسلام اگر تا حال مانده برای این نبوده که نمازنخوان‌هایش را به قعر جهنم فرستاده بلکه برای این بوده است که قضایش را هم گذاشته است. بصیرت را هم لازم دانسته است. ختم کلام این که این عموی ما شهید باشد یا نه در این روزگاری که هر چیزی دست‌آویزی شده برای منفعت عده‌ای برای ما عزیز است. و احترامش از صدها شهیدی که با تعاریف عده‌ای خاص به خورد مردم داده‌اند بیشتر. ما خدا و صاحب حق نیستیم که آدم‌ها را به خاطر خواندن نمازشان تقبیح کنیم یا تشویق. خدا هم که خودش می‌داند. این بنده خدا جانش را برای امثال ما کف دستش گرفته است. ما هم مخلص‌اش هستیم و قدردانش و به نظرم وظیفه اصلی ما این است که متشکر باشیم. نه محتسب. الله اعلم.
البته با شما موافقم. خدا رو شکر ما نه محتسبیم و نه قضای خداوند دست ماست و هیچ ادعایی هم نداریم، تمام مطالب فقط از این جهت عنوان شد که:
۱- به نظرم قرآن کتاب راهنما برای «زنده‌گی» ما است.
۲- البته رحمت خداوند بیش از آن چیزی است که ما فکر می‌کنیم و همگی از او امید بخشش داریم.
۳- ما هم مخلص آنهایی هستیم که جان بر کف نهاده و از میهن دفاع کردند و برای تمامی آنها آرزوی رحمت داریم و امید داریم این جهانی ها قدردان جان‌فشانی هاشان باشند.
بحث ما نه از حهت استفاده بجا یا نابجا ازخون و نام گرانقدر شهید در جامعه امروز ما «که بعضا متاسفانه باب شده» بود، بلکه خواستم شهید را از منظر قرآن بشناسیم
و در نهایت اسلام اگر تا امروز مانده به خاطر این بوده که «نماز خوان‌های با بصیرتی» چون امام حسین علیه السلام داشته است.